نمیدونم چرا بعضی وقتها شرایتی برای آدم پیش میاد که آدم نه راه پس داره نه راه پیش آخه چرا باید اینجوری باشه؟

میگم خدا جون حالا که اینجوری امتحان میکنی به این سختی یه راهنمایی هم بکن تا منم بتونم راه حل رو پیدا کنم .

بعضیوقتها هم هست که یه کاری میخوای انجام بدی فکر میکنی که به همه چیز فکرکردی و تو محاسباتت هیچ ایرادی نداری در اینجور مواقع به یه نتیجه یا چندنتیجه مشخص میرسی که اگه این کارو انجام بدی اینجوری میشه ولی وقتی فکرتوعملی میکنی میبینی یه نتیجه کاملا متفاوت که اصلا بش فکر نکرده بودی بدستمیاد واقعا تو اینجور موارد چه کار میکنید ؟ غافلگیری تا چه حد؟

ولی خوب همیشه تو اینجور موارد خدا رو شکر میکنم چون همیشه یه شرایت بدتری هم هست که امکان داشت ما تو اون شرایت باشیم.

برامخیلی دعا کنید تو این چند وقت بدترین شرایت تو کل زندگیم رو داشتم . نهاشتباه نکنید نه دپرسم نه کم آوردم فقط ناراحتم که الان کاری ازم بر نمیادو زمان باید مشخص کنه که چی میشه.

موفق باشید التماس دعا

یا حق

راز  عشق در تواضع است .

این صفت به هیچ وجه نشانه تظاهر نیست.

بلکه نشان دهنده احساس و تفکری قوی است.

میان دو نفری که یکدیگر را دوست دارند،

تواضع مانند جویبار آرامی است که چشمه محبت

آنها را تازه و با طراوت نگه میدارد.

راز عشق در احترام متقابل است.

احساسات متغیر اند، اما احترام دو طرف ثابت می ماند .

اگر عقاید شریک زندگی ات با عقاید تو متفاوت است ،

 با احترام به نظریاتش گوش کن .

زیباییتو را با رز‌های سرخ، پاکی‌ات را با رزهای سپید، لطافت تو را با رزهایصورتی، شوق عاشقانه تو را با رزهای زرد، نگاه عاشقت را با رزهای بنفش،لبخند زیبایت را با  رز‌های  نارنجی و هجرانت را با رز کبود در باغچه دلم جاودانه‌ کرده‌ام.

گل‌هایداودی آوای جاودانگی عشقت را سر می‌دهند و نیلوفرها می‌گویند مهم نیستدیگران چه قضاوتی کنند، تو همیشه عشق من بوده و هستی و خواهی بود.نرگس‌های انتظار، نشان چشم خیس عاشقی است که همیشه دلش هوای معشوق دارد ودر انتظار او می‌سوزد و گل پامچال - پیک بهار- در دل عاشق، گواه آن است کهجان را بدون عشق بهاری نیست و کوکب‌ها می‌گویند که عشق خورشید است و آدمیبدون آن، فسرده‌ خاکی بیش نیست.

من وقار تو را بر برگ‌های همیشه بهار می‌بینم و روحم تشنه‌ام سیراب می‌شود، یاس‌هایادآور تواضع عاشقانه توست که همیشه ستودنی است و میخک تفسیری است ازشیفتگی و اشتیاقم به تو. شاه‌پسندهای ریز نقش، یادآور ظرافت توست کهنمی‌توانم از آن چشم بردارم و آن طرف‌تر ارکیده‌های دلم را ببین که غرور وزیبایی‌اش یادآور غرور عاشقانه توست؛ من همه حرف‌های ناگفته‌ام را بربرگ‌های بنفشه‌ها نوشته‌ام؛ زلالی عشق‌ام را در رخ زیبایی سوسن سفیدبخوان.  

آنسو دو گل مینای عاشق خاطره‌انگیز و دل فریب همدیگر را در آغوش گرفته‌اند.و ببین لادن‌ها چگونه عاشقانه‌ می‌رقصند، رقص اندیشه من را می‌مانند دردریای یاد تو. گویند لاله‌ها عاشقان تمام عیارند. بنگر چگونه آن دو لالهعاشق سر بر کنار هم نهاده‌اند و نجوا می‌کنند.

گوشدار آن کاملیای سپید را که می‌گوید تو لایق و سزاوار عشق‌ورزیدنی. ببین کهبر رخ صورتی آن کاملیا آرزوی بودن با تو را حک کرده‌ام و گرمای آتش‌فشانعشق در عمق وجودم را درآن کاملیای قرمز آتشی به یادگار گذاشته‌ام.

شایداگر شایستگی بیشتری می‌داشتم چون آن پیچک بر شاخه‌های قامت تو می‌پیچیدم ووصال می‌یافتم و در آینه آن نسترن زیبا آروزهای محالم با تو را می‌بینم ومی‌دانم که جانم همیشه در این آرزو می‌ماند.

مریم‌هایدلم را برای آن کاشته‌ام که شاید روزی دسته‌ای از آن را نثار قدمت نمایم،یاسمن‌ها را در راهت خواهم کاشت و جان عاشق را با رازقی‌های آویز چراغانمی‌کنم تا نور عشقت همیشه بر جانم بتابد.

امروزدر یکی از تقاطع‌ها خانمی را دیدم که سپند دود می‌کرد و از این راه ارتزاقمی‌کرد. او مشتی سپند را بر می‌داشت و بر روی آتش می‌ریخت و من غرق در آنبودم که چگونه دانه‌های سپند اندکی تحمل می‌کنند و ناگاه بر هوا می‌جهند وچند باری از این سوی به آن سوی می‌پرند و بر آتش می‌رقصند و آخر کار تن بهسوختن می‌دهند و جز خاکستر و دود از آنان بر جای نمی‌ماند.

همچو سپند پیش تو سوزم و رقص می‌کنم

خود بفدا چنین شود مرد برای چون تویی

و به آن می‌اندیشم که در آتش عشق تو من همان دانه کوچک سپندم. بی قرار و ناآرام می‌سوزم و جان نثار عشق تو می‌سازم.

جان را سپند ساز و بر آتش نثار شو

با دل قرار عشق ده و بیقرار شو

دورتر از ستاره های دور دست

که کسی بدان راه نداشت

و ناگهان تو را در روح خود احساس کردم

و درهای بسته روح من را گشودی

در هر کلام تو

صدای لغزیدن بهار را

روی تن سرد و یخ زده دشت زمستانی جان من

می‌شنیدم.

بهار من شدی.

همه وجودم را شکوفه باران کردی

جانم را تابستان رنگارنگ شدی

میوه دادی، میوه‌ی عشق، شیرین و خوش رنگ

حتی آن زمان که هفت رنگ پاییز، بر هستی‌ام رنگ فراق می‌پاشید

و زمستان سیاه نبودنت تیشه بر کوهستان سفید جانم می‌زد

باز هم یاد تو و نام تو مرا گرم می‌کرد.

آری محبوب من

آن روز که به کلبه دلم پا گذاشتی

در باورم نمی گنجید روزی تو را در خلوت دلم بپذیرم
شاید تو نیز بیگانه‌ای بودی که آمده بودی تا بروی

ولی نه، تو را ورای تمام آرزوهایم دیدم

جاری شدی، آمدی و ماندگار شدی

به ماندگاری خورشید بر تن زمین

و حالا هر روز که بیدار می شوم

تو در قلب من طلوع می‌کنی

و آن لحظه که به خواب می‌روم

نام و عشق تو، همه وجودم را لبریز می‌کند

با چشمان عاشق تو

مرا به الماس ستاره‌ها چه نیاز؟

و با شکوفه روی تو

مرا به گل هزار برگ چه کار؟

تو پیامبر عشق منی

تو بشارت دهنده شادی های منی

تو مسیح آرامش منی

با تو

همه غم‌هایم، شادی

همه دردهایم، درمان

همه تلخی‌هایم شیرین

و همه بی قراری‌هایم قرار

می‌گردد

گویند برای هر پیامبری، معجزه‌ای است

و برای هر مسیحی، دمی جان بخش

آری

برای من معجزه چشمانت کافی است

و با هر نفس تو

همه ثانیه‌های مرده‌ام جان می‌گیرد

دوستانم را برای صرف غذا به خانه دعوت می کردم حتی اگر فرش خانه ام کثیف و لکه دار بود و یا کاناپه ام ساییده و فرسوده شده

در سالن پذیرایی ام ذرت بو داده می جویدم و اگر کسی می خواست که آتش شومینه را روشن کند نگران کثیفی خانه ام نمی شدم

پای صحبتهای پدر بزرگم می نشستم تاخاطرات جوانی اش را برایم تعریف کند و در یک شب زیبای تابستانی پنجره هایاتاق را نمی بستم تا آرایش موهایم به هم نخورد ، شمع هایی که به شکل گل رزهستند و مدتها بر روی میز جا خوش کرده اند را روشن می کردم و به نور زیبایآنها خیره می شدم

 
با فرزندانم بر روی چمن می نشستم بدون آنکه نگران لکه های سبزی شوم که بر روی لباسم نقش می بندند

با تماشای تلویزیون کمتر اشک می ریختم و قهقهه خنده سر می دادم و با دیدن زندگی بیشتر می خندیدم

هر وقت که احساس کسالت می کردم در رختخواب می ماندم و از اینکه آن روز را کار نکردم فکر نمی کردم که دنیا به آخر رسیده است

هرگز چیزی را نمی خریدم فقط به این خاطرکه به آن احتیاج دارم و یا اینکه ضمانت آن بیشتر است . به جای آنکه بیصبرانه در انتظار پایان نه ماه بارداری بمانم هر لحظه از این دوران را میبلعیدم چرا که شانس این را داشته ام که بهترین موجود جهان را در وجودمپرورش دهم و معجزه خداوند را به نمایش بگذارم
وقتی که فرزندانم با شورو حرارت مرا در آغوش می کشیدند هرگز به آنها نمی گفتم : بسه دیگه حالا بروپیش از غذا خوردن دستهایت را بشور ، بلکه به آنها می گفتم دوستتان دارم

اما اگر شانس یک زندگی دوباره به من دادهمی شد هر دقیقه آن را متوقف می کردم ، آن را به دقت می دیدم ، به آن حیاتمی دادم و هرگز آن را پس نمی دادم.

چی می تونه باشه جز یه چهار دیواری سادهکه دو تا دیوارش چسبیده به ساختمونهای بغلی ،و دو تا دیوارش  پنجره دارهرو به خیابون و حیاط خونه ،

چی می تونه باشه جز یه آپارتمان نقلی امروزی ساز که اتاقهاش مجال نفس کشیدن نمیده و  اصول معماری در ساختش رعایت نشده ،

چی می تونه باشه جز یه آشپزخونه ، یه نشیمن ، دو تا اتاق کوچیک ، یه سرویس بهداشتی و حموم ، و یه بالکن قوطی کبریتی کنار یه اتاق ،

چی می تونه باشه جز یه دکوراسیون کهبا کلی ذوق و علاقه و دقت خریده شده ، همخواسته شده اصل خوشگلی رعایت بشه و هم ارزون بودن  ، هم راحت بودن و هم مناسب بودن جهت  برآوردن نیازها  ،

اینها چی هستند که انقدر من و تو روکبوتر جلد خونه کردند ، من 23 سال و تو 28 سال در خونه ای دیگه ، بزرگتراز اینجا ، دلباز تر از اینجا زندگی کردیم اما حالا تو همون خونه ها احساسدلتنگی می کنیم برای این آشیانه کوچیکمون . هر جا هر چقدر به ما خوش بگذرههیچ برتری به این آشیو نه مون نداره .

تو این آشیونه کوچیک کنار هم صبح از خواببیدار میشیم با ناز و نوازش همدیگه رو آماده یه روز سخت و پرمشغله می کنیم، عصر به خونه برمی گردیم ، کنار هم میشینیم و از روزی که گذشت حرف میزنیم ، به امور آشیونه رسیدگی میکنیم ، یکی ظرف میشوره ، یکی غذا درست میکنه ، یک به فکر عوض کردن اب ماهی کوچولوهاست ، یکی به فکر عوض کردن ابگلدون گلهای خوشگله ، یکی عود رو روشن می کنه تا میکروب و انرژیهای منفیاز خونه بیرون برن ، یکی زباله ها رو از آشیونه خارج می کنه ، یکی میز شامرو می چینه ، یکی میز شام رو جمع می کنه ، یکی چای درست می کنه ، یکی میوهحاضر می کنه ، یکی سرش رو میگذاره رو زانوهای یکی دیگه تا بعد از یک روزشلوغ آرامش بگیره ،یکی تلویزیون نگاه میکنه ، یکی کتاب می خونه ، کم کمچراغها خاموش میشه و روز در یک اتاق کوچیک و با شروع یک خواب شبونه تموممیشه . چی هست تو این کارهای عادی روز مره و تکراری جز عشق و علاقه که هرروز رو شیرین و خواستنی می کنه و این آشیونه رو گرمتر و امن تر از هر نقطهدنیا .

عزیزم کاش بدونی روزهایی که نیستی و منباز هم کبوتر جلد خونه هستم و میام خونه چقدر جات خالیه و خونه دیگه هیچانرژی مثبتی نداره برای من .