يه روز دختر ميره پيشه باباش ميگه: بابا نقاشيم قشنگه؟ باباه ميگه: آره دخترم. حالا بگو چي كشيدي؟ دختره مي كه يه گاو با علف. باباه ميگه: پس كو علفا؟ دختره ميگه: گاوه همشو خورده! باباه باز مي پرسه: پس كو گاوه؟ دختره ميگه: گاوه علفاش تموم شد رفت!

همچون پرنده که با شکوه به پرواز در می آید

بال می گشاید

و پرواز کنان می گذرد...

آدمی رانیز هوای پرواز در سر است

تا دور شود

راهش را بیابد

ودر آرامش به جستجوپردازد

همچون پرنده که بر زمین می نشیند

بال جمع می کند

دانه بر می چیند

به تور صیاد ودام خطر می افتد

آدمی نیز باز می گردد

آماده

تا خود را به زندگی و تقدیر خویش سپارد"

                                                     " احمد شاملو"

به نظر شما عشق چه رنگیه؟

عاشقی جرم نیست ای مردم اتفاق است پیش می آید

٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫٫

بس که دیوار دلم کوتاه است

هرکه از کوچه ی تنهایی ما میگذرد

به هوای هوسی هم که سده

سرکی میکشد و میگذرد

باز امشب ای ستاره ی تابان نیامدی          باز ای سپیده ی شب هجران نیامدی

شمعم شکفته بود که خندد بروی تو           افسوس ای شکوفه ی خندان نیامدی

زندانی تو بودم و مهتاب من چرا                 باز امشب از دریچه ی زندان نیامدی

با ما سر چه داشتی ای تیره شب که باز      چون سرگذشت عشق به پایان نیامدی

مگذار قند من که به یغما برد                     طوطی من که در شکرستان نیامدی

شعر من از زبان تو خوش صید دل کند          افسوس ای غزال غزلخوان نیامدی

گفتم به خوان عشق شدم میزبان ماه          نامهربان من تو که مهمان نیامدی

خوان شکر به خون جگر دست می دهد        مهمان من چرا به سر خوان  نیامدی

دیوان حافظی تو و دیوانه ی تو من                اما پری به دیدن دیوان نیامدی

نشناختی فغان دل رهگذر که دوش                 ای ماه قصر بر لب ایوان نیامدی

گیتی متاع چون منش آید گران به دست        اما تو هم به دست من ارزان نیامدی

صبرم ندیده ای که چه زورق شکسته ای است      ای تخته ام سپرده به طوفان نیامدی

عیش دل شکسته عزا میکنی چرا                  عیدم تویی که من به تو قربان نیامدی

در طبع شهریار خزان شد بهار عشق

در این تنهایی سایه نامریی تا ابدیت جاریست

روی زمین دراز کشیده‌ام. پاهایم در نهر آب است. به آسمان نگاه می‌کنم

حس لذت بخشی دارد که آب از میان انگشتان پاهایت بلغزد و عبور ‌کند. روزهای بی‌خاطره هم بی‌تو به سر می‌شود. حالا که روزهای نامجویی و تارانتینویی است. نوشتن یک حس خیلی ناب است. مثل تنهایی. نوشتن سرشار از تنهایی است.