امشب نتونستم برای استراحت بعد از  درسام چشمامو رو هم بذارم...

               امروز شاهد رفتن یکی از  بهترین دوستان زندگی ام از ایران بودم!

                کاش رفتنی نبود..............کاش آمدگان تکرار میگشت...................

          شاید خیلی سخت باشه با کسی خداحافظی کنی

                                  و سخت تر از اون اینه رفتن ها  پایان خاطره  ها  باشه...

              اما در یافتم همیشه سلام بهتر از خداحافظیه......

                     کاش همیشه سلام ها تکرار بشن و بمانند در بر ما.......

        آخرین  یادگاریتو  تو وبلاگم این کلبه ی کوچک زندگی ام در قسمت همیشگی های من هک میکنم

            ((آخرین شعر مرا قاب کن.........

                   پشت نگاهت بگذار..................

                      تا که تنهاییت جا بخورد..................

                         و بداند که دل من با توست...............

                            در همین یک قدمی.........................   . ))  

                                            بهترین دوست زندگی پرستو

همواره خدای پرستوها با تو باشد............

Easy is keep the friendship with words
Difficult is to keep it with meanings

Easy is to weep for a lost love.
Difficult is to take care of it so not to lose it

نرسيديم به هم بازی يک تقديريم

عاقبت در هوس ديدن هم مي ميريم

عشقمان مخرج صفريست که تعريف نشده

آه و افسوس که يک واژه بی تدبيريم

یه شب خوب تو آسمون ، یه ستاره ی چشمک زنون 

خندید و گفت : کنارتم تا آخرش ، تا پای جون 

ستاره ی قشنگی بود ، آروم و ناز و مهربون 

ستاره شد عشق من و منم شدم عاشق اون 

اما زیاد طول نکشید عشق من و ستاره جون

ماه اومد و ستاره رو دزدید و برد  نامهربون

ستاره رفت و من شدم بی هم زبون 

حالا شبا به یاد اون چشم می دوزم به آسمون 

دلم میخواد داد بزنم ... این بود قول و قرارمون ؟

^{به سختی نفس میکشم}

^{سخت ترین نیازم را}

^{که آوازی بود}

^{برای رها شدن}

^{نه وحشتی}

^{نه گریزی}

^{در امتداد ردپای دیروز خویشتن}

^{ناگزیر گام می نهم}

^{کوچکترین اعتراضی نیست}

^{حرفی نیست}

^{صدائی که می شنوید}

^{ناله هاب خفیفی ست}

^{انباشته از درد سوختن}

^{چرا که دیرگاهی ست}

^{پر و بالهایم را}

^{در برابر چشم هایم}

^{به آتش کشیده اند}

^{اما من}

^{همچنان به رسم مردانی که در قصه ها عشق می ورزند}

^{برای همیشه}

^{روی مدار جاذبه}

^{حول مبدا طلوع و غروب خویش}

^{در سرزمین امید و آرزوها}

^{...خواهم ماند}

    

مطمئن باش و برو ضربه ات کاری بود

دل من سخت شکست

و چه زشت به من و سادگیم خندیدی

به من و عشقی پاک که پر از یاد تو بود

و خیالم میگفت

تا ابد مال تو بود

تو برو

برو تا راحت تر تکه های دلم را آرام سر هم بند زنم .

عشق یعنی راه رفتن زیر باران

یه دوست  کسیه که منو به خاطر خودم قبول کنه.

یه دوست کسیه که در عین احترام گذاشتن بهت ایراداتت رو هم بهت بگه.

یه دوست کسیه که وقتی دنیا ازت رو بر میگردونه اون خودشو بهت نشون بده.

یه دوست کسیه که تو رو بشناسه و به همون اندازه تو رو دوست داشته  باشه.

یه دوست کسیه که وقتی داری سقوط میکنی تشویقت کنه که بلند بشی و از نو بسازی.

دوستان نو خوشبختیشون ما رو میشناسن و ما اونا رو تو بدبختیامون.

دوستان واقعی حتی بعد از سالها جدایی دوستیشون رو تموم نمیکنن.

و اما، دوستان خوب پیدا کردنشون سخته ، ترکشون سخت تر و فراموش کردنشون غیر ممکن.

همون بهتر که بری ما رو هم فراموش کنی

تو آبروی عاشقی رو پاک بردی

دارم جدی می گم  /  برای من مردی

چقدر ساده بودم که باورت کردم

عزیزم بودی و خونم رو می خوردی ...

-------------------------

یاد می گیرم  از تو اینو  / که برم به یک بهونه

اسم این کارو بزارم راه حل عاشقونه

تو اوج اشک عشقی .یاد می گیرم که بخندم

هر کی سوخت باخت مهم نیست / مهم اینه که من برندم

از تو آئینه ساخته بودم که چه ساده شکستس