مي روم شايد فراموشت کنم      ...     با فراموشي هم آغوشت کنم

مي روم از رفتن من شاد باش      ...       از عذاب ديدنم آزادباش

 گر چه تو تنها تر از ما مي روي     ...      آرزو دارم ولي عاشق شوي

 آرزو دارم بفهمي درد را          ...          تلخي بر خوردهاي سرد را

...............................................................

ديگه يار نمي خوام وقتيكه مي بيني عشق دوروغه  چراغش بي فروغه

آخه وقتي كه وفا نيست عشقو عاشقي چيست؟؟؟

مثل آسمون که تنها امیدش چندتا ستارست

دیدن برق نگاهت واسه من عمر دوبارست

سر انگشت تو یعنی قصه ی خوب نوازش

 در نگاه عاشق تو غزل آبی خواهش

جاده های مهربونی می گذره از تو نگاهـــــــت

داشتن شب های تارم با خیال روی ماهـــــــت

گفتی که امشب اومدم بهت بگم باید برم

گفتی می خوام بهت بگم همین روزا مسافرم

باید برم برای تو فقط یه حرف ساده بود

کاشکی میدیدی قلب من به زیر پات افتاده بود

سفر همیشه قصه رفتنه و دلتنگیه

به من نگو جدایی هم قسمتی از زندگیه

همیشه یک نفر میره آدم و تنها میزاره

میره یه دنیا خاطره پشت سرش جا میزاره

قرار بود فقط بي قرار من باشي

وروزهاي مبادا كنار من باشي

كه هر ستاره ي دنباله دار رفتني است

خيال مي كردم ماندگار من باشي

سر قرار نبودي خمار برگشتم

تو دست هاي خودت را به دست هاي كسي...

بدون اينكه كمي شرمسار من باشي

چرا مرا به امان خدا رها كردي؟

به جاي اينكه خداوندگار من باشي

زندگي پر از سواله مي دونم
رسيدن به تو خياله مي دونم
تو ميگي يه روزي مال من ميشي
اما موندت محاله مي دونم
تو ميگي شبا دعامون مي كني
چشمه چشات زلاله مي دونم
توي آسمون سرنوشت ما
ماه كاملم هلاله مي دونم
تو ميگي پرنده شيم بريم هوا
غصه ما دو تا باله مي دونم
چشم من پر از غم نبودنت
دل تو پر از ملاله مي دونم
طاقتم ديگه داره تموم ميشه
صبر تو رو به زواله مي دونم
آره مي ري و نمي پرسي كه اين
دل عاشق در چه حاله مي دونم

این پست رو اختصاص میدم به  ایمیلی که برام اومد ه بود  دلم نیومد نذارم تو وب....

         مرگ تدريجي ما آغاز خواهد شد !!!!        

   
                          _{اگر سفر نكنيم
                                                اگر مطالعه نكنيم}

_{اگر به صداي زندگي گوش فرا ندهيم}

_{اگر به خودمان بها ندهيم}

_{مرگ تدريجي ما آغاز خواهد شد}

_{هنگامي كه عزت نفس را در خود بكشيم}

_{هنگامي كه دست ياري ديگران را رد بكنيم}

_{مرگ تدريجي ما آغاز خواهد شد}

_{اگر بنده ي عادتهاي خويش بشويم}

_{و هر روز يك مسير را بپيماييم}

_{اگر دچار روزمرگي شويم}

_{اگر تغييري در رنگ لباس خويش ندهيم}

_{يا با كساني كه نمي شناسيم سر صحبت را باز نكنيم}

_{مرگ تدريجي ما آغاز خواهد شد}

_{اگر احساسات خود را ابراز نكنيم}

_{همان احساسات سركشي كه}

_{موجب درخشش چشمان ما مي شود}

_{و دل را به تپش در مي آورد}

_{مرگ تدريجي ما آغاز خواهد شد}

_{اگر تحولي در زندگي خويش ايجاد نكنيم هنگامي كه از حرفه يا عشق خود ناراضي هستيم}

_{اگر حاشيه ي امنيت خود را براي آرزويي نامطمئن به خطر نياندازيم}

_{اگر به دنبال آرزوهايمان نباشيم}

_{اگر به خودمان اجازه ندهيم}

_{براي يكبار هم كه شده}

_{از نصيحتي عاقلانه بگريزيم}

_{بياييد زندگي را امروز آغاز كنيم!}

_{بياييد امروز خطر كنيم!}

_{همين امروز كاري بكنيم!}

_{اجازه ندهيم كه دچار مرگ تدريجي بشويم!}

 _{شاد بودن را فراموش نكنيم!}

امشب نتونستم برای استراحت بعد از  درسام چشمامو رو هم بذارم...

               امروز شاهد رفتن یکی از  بهترین دوستان زندگی ام از ایران بودم!

                کاش رفتنی نبود..............کاش آمدگان تکرار میگشت...................

          شاید خیلی سخت باشه با کسی خداحافظی کنی

                                  و سخت تر از اون اینه رفتن ها  پایان خاطره  ها  باشه...

              اما در یافتم همیشه سلام بهتر از خداحافظیه......

                     کاش همیشه سلام ها تکرار بشن و بمانند در بر ما.......

        آخرین  یادگاریتو  تو وبلاگم این کلبه ی کوچک زندگی ام در قسمت همیشگی های من هک میکنم

            ((آخرین شعر مرا قاب کن.........

                   پشت نگاهت بگذار..................

                      تا که تنهاییت جا بخورد..................

                         و بداند که دل من با توست...............

                            در همین یک قدمی.........................   . ))  

                                            بهترین دوست زندگی پرستو

همواره خدای پرستوها با تو باشد............

Easy is keep the friendship with words
Difficult is to keep it with meanings

Easy is to weep for a lost love.
Difficult is to take care of it so not to lose it

نرسيديم به هم بازی يک تقديريم

عاقبت در هوس ديدن هم مي ميريم

عشقمان مخرج صفريست که تعريف نشده

آه و افسوس که يک واژه بی تدبيريم

یه شب خوب تو آسمون ، یه ستاره ی چشمک زنون 

خندید و گفت : کنارتم تا آخرش ، تا پای جون 

ستاره ی قشنگی بود ، آروم و ناز و مهربون 

ستاره شد عشق من و منم شدم عاشق اون 

اما زیاد طول نکشید عشق من و ستاره جون

ماه اومد و ستاره رو دزدید و برد  نامهربون

ستاره رفت و من شدم بی هم زبون 

حالا شبا به یاد اون چشم می دوزم به آسمون 

دلم میخواد داد بزنم ... این بود قول و قرارمون ؟

^{به سختی نفس میکشم}

^{سخت ترین نیازم را}

^{که آوازی بود}

^{برای رها شدن}

^{نه وحشتی}

^{نه گریزی}

^{در امتداد ردپای دیروز خویشتن}

^{ناگزیر گام می نهم}

^{کوچکترین اعتراضی نیست}

^{حرفی نیست}

^{صدائی که می شنوید}

^{ناله هاب خفیفی ست}

^{انباشته از درد سوختن}

^{چرا که دیرگاهی ست}

^{پر و بالهایم را}

^{در برابر چشم هایم}

^{به آتش کشیده اند}

^{اما من}

^{همچنان به رسم مردانی که در قصه ها عشق می ورزند}

^{برای همیشه}

^{روی مدار جاذبه}

^{حول مبدا طلوع و غروب خویش}

^{در سرزمین امید و آرزوها}

^{...خواهم ماند}